Stichting Ayuda Maya
Stichting Ayuda Maya zet zich in voor blijvende verbetering van de leefomstandigheden van de achtergestelde Mayabevolking in Guatemala.


We steunen hen op een praktische manier bij gezondheid, hygiene, educatie en economische ontwikkeling.
De millenniumdoelen zijn hierbij leidraad.

In Nederland zamelen we geld in voor kleinschalige organisaties die in Guatemala zelf de projecten uitvoeren.
Met deze organisaties houden wij intensief contact.

U bent er zo van verzekerd dat uw donatie op de juiste plaats terecht komt.

Regelmatig bezoeken we zelf dit prachtige land en zo zien we met eigen ogen hoe de vorderingen zijn.
Ook onderzoeken we welke nieuwe projecten in aanmerking komen voor steun van Ayuda Maya.

Ayuda is het Spaanse woord voor:
assistent,
assistentie,
bijstand,
ondersteuning,
maatschappelijke hulpverlening,
support,
service,
sociale bijstand,
leniging,
hulp,
helper,
hulpjes,
hulpbetoon,
de handreiking.



Meer weten over stichting Ayuda Maya kijk op>>> www.stichtingayudamaya.nl

ARCHIEF AYUDA
Uit de "Steenwijker Courant" van 7 december 2011

Interview Stentor 16 november 2011

Zwolle Wereldstad

Gratis entree a.s. zaterdag 19 november in de Grote Kerk in Zwolle. We staan er met onze nieuwe collectie.
Meer weten?
kijk op Zwollewereldstad.nl

En Sinterklaas komt die middag ook aan, dus extra gezellig. 

Verslag reis Jan de Smidt naar Guatemala in sept/okt 2011

Op zondag 25 september om ca. half 1 ondernamen wij, Yvonne, Dave onze chauffeur en ik de reis naar Alta Verapaz. We hadden hiervoor een goede 4WD gehuurd bij Hertz. Deze dag, met veel regen onderweg, reisden we naar onze eerste overnachtingsplek vlak bij Coban, die we tegen zessen bereikten. De volgende ochtend om 8 uur, na het ontbijt, moesten we echt de 4WD inschakelen voor de reis naar Senahu. Onderweg in La Tinta moest Yvonne nog een en ander regelen voor haar Incaparinaprogramma in het plaatselijke hospitaal. Na de lunch hebben we nog een stop gemaakt in San Nicolas, ons eerste project. Het was er schoon en vreedzaam en de kranen gaven overvloedig water.

Het dorp Senahu (ca. 20.000 inwoners) ligt afgelegen en is slechts bereikbaar door 1 weg. Deze is de afgelopen 2 jaar sterk verbeterd door giften vanuit Japan. Senahu is daardoor bereikbaar in slechts 1 uur vanaf de "grote" weg, die minder goed berijdbaar is. Daarvoor nam deze route ruim 2,5 uur in beslag. Het dorp kent slechts enkele eenvoudige hotels en we logeerden voor 2 nachten in het meest comfortabele daarvan.

Op de laatste dinsdag van de maand voert Yvonne hier haar Incaparinaprogramma uit voor ca. 200 kinderen. De moeders komen met hun kinderen van heinde en ver voor het programma. Sommige moeders lopen 3 uur hiervoor en moeten dan ook nog terug met het extra gewicht. Zij krijgen voor 2 maanden Incaparina en suiker mee (een extra draaglast van ca. 6 kilo). Per maand worden dan zo´n 100 kinderen geholpen. Het is goed te zien dat het programma succesvol verloopt. Het aantal ondervoede kinderen is de afgelopen jaren sterk verminderd. Voor kinderen jonger dan 6 maanden, van wie de moeder te weinig moedermelk kan geven, wordt extra babymelk in poedervorm verstrekt. Dit is kostenverhogend, want deze melk is vrij duur. Met het programma waren we de hele dag tot half 6 bezig.Woensdag na de eenvoudige lunch vertrokken we voor de 1,5 uur durende 4WD weg naar Finca El Volcán waar de volgende ochtend het door Ayuda Maya gefinancierde Incaparinaprogramma voor ca. 35 kinderen zou plaatsvinden. We hadden te weinig tijd om het hele programma te volgen en de verpleegkundige (Ricardo) van de eenvoudige gezondheidspost op de Finca heeft het na 10 uur verder verzorgd.

Nog even tijd om op het kleine schooltje van de Finca (ca. 20 kinderen van groep 3 tot 8) te bezoeken, waar Stichting Los Niños begin dit jaar op ons verzoek voor 6 nieuwe schoolboeken heeft gezorgd (de oude vielen van ellende uit elkaar en waren nogal gedateerd). De overheid zegt veel toe, maar laat vaak verstek gaan de toezeggingen te honoreren.Om half 12 verlieten we de Finca voor ons geplande bezoek aan Nuevo Palin (ons 2e waterproject). We werden weer feestelijk onthaald en ook Adicay (Ana, met 3 mensen van haar staf) waren van de partij. Het is goed om te zien hoe blij deze arme mensen weer waren. Ook hier is het aantal ziektegevallen door diarree sterk afgenomen. De mensen wordt inmiddels geleerd om een aantal eigen groenten te verbouwen, zodat ook het menu minder eenzijdig wordt in de nabije toekomst.

Daarna reden we naar een mogelijk nieuw project vlak bij La Tinta. Deze kleine gemeenschap (ca. 38 families) heeft een groot waterprobleem. De oude voorziening is onbruikbaar omdat het water daarvan sterk is vervuild omdat het dorp La Tinta alles rechtstreeks op de eens schone rivier loost. De mensen (vrouwen) halen hun water (maar ook niet 100% OK) nu een eind verderop en moeten daarvoor over grond die niet van hen is. En, ja zo werkt het hier nu eenmaal, daarvoor moeten ze fors (naar hun maatstaven) betalen.Hierna naar onze overnachtingsplek in Teleman, ook een fors dorp, met ook zeer eenvoudige logiesmogelijkheden. De volgende ochtend wilden we samen met Adicay ons mogelijke project Las margaritas bezoeken. Dit moesten we helaas afgelasten omdat het die nacht zo hevig had geregend dat het onverantwoord was het laatste stuk naar het zeer afgelegen liggende Las margaritas af te leggen. Helaas, maar misschien in de droge tijd een nieuwe kans.

Het zakelijke deze van de trip zat erop en het besluit was genomen om over de plaats Rio Dulce terug te reizen, betere wegen. En hoewel het wat om was zou de reis sneller en comfortabeler zijn. In Rio Dulce zagen we voor het eerst weer andere blanken. In een goed hotel aan het water overnacht en de volgende ochtend om 7 uur vertrokken we naar Antigua dat we ´s middags om 1 uur bereikten.In Antigua kon ik me verder nuttig maken door het inslaan van prachtige kettingen, armbanden, kerstboomhangers en sleutelhangers die straks weer gretig aftrek zullen vinden op de diverse markten waar we dit te koop gaan aanbieden.
Ook Sjoukje, onze ambassadeur moet weer van verse voorraad worden voorzien.
Met 23 kg extra bagage aan verkoopsulletjes ben ik op 14 oktober weer veilig in Nederland aangekomen.
meer foto's

Festival Mondial

Toegang gratis!!
Op zaterdag 10 september staat onze ambassadrice Sjoukje Dijkstra met onze collectie sieraden op het Festival Mondial in Apeldoorn.

2e Grote waterproject met succes afgerond

Op woensdag 13 juli is het waterleidingsysyteem getest in Nuevo Palin en de resultaten waren zeer positief zo rapporteerde een gelukkige Ana van Adicay aan Yvonne,onze contactpersoon ter plekke.
Het water bereikt ALLE huizen van het dorp met voldoende waterdruk, ook voor in de droge tijd.
Op dit moment is de waterdruk geen enkel probleem want het is regentijd. Dit brengt weer andere problemen met zich mee, zoals een groot aantal derrumbes (aardverschuivingen) en modderstromen en een rivier die buiten haar oevers is getreden.
Ondanks dat heeft Yvonne toch Nuevo Palin kunnen bereiken om net op tijd te zijn voor de feestelijkheden die deze week worden gehouden.
We hopen daar binnenkort ook foto's van te hebben.
We hebben al wel nieuwe foto's kunnen plaatsen die tijdens de aanleg zijn gemaakt.
Adicay gaat nu aan de slag met hun eindrapportage. Het dorp viert feest en Yvonne en wij zijn heel blij dat opnieuw een dorpje voorzien is van SCHOON water.
Er zijn al weer enkele verzoeken binnen van andere Maya-gemeenschappen die heel graag water willen. Deze gaan we de komende tijd bestuderen.
meer foto's

Ayuda Maya op zomermarkt in Frederiksoord

Gezellig dagje uit?
Op zondag 7 augustus zijn we te vinden met onze nieuwste collectie sieraden op de Zomermarkt van Museum De Koloniehof in Frederiksoord.
Meer informatie: www.dekoloniehof.nl 

Sieraden

Op woensdag 20 juli is de gehele sieradencollectie en nog veel meer te zien EN te koop bij onze kraam in Zwolle.
Locatie: op de Oude Vismarkt tegenover Pogodesign, hartje Zwolle tijdens de Blauwvingerdagen.
Van 10.00 tot 17.00 uur.

Duurzaam reizen met Narú

Ook, de projecten van Naru bezoeken? La Chispa, tijdschrift voor Midden-Amerika, schrijft over duurzaam reizen en de mogelijkheid om mee te gaan naar de projecten.

Lees hier het hele artikel. 

Alta Verapaz

Voor de 2e keer tijdens ons verblijf hier bezochten we onze projecten in Alta Verapaz.
In San Nicolas zochten we Jorge op, de doofstomme jongen, die via Yvonne extra steun ontvangt in de vorm van energierijke voeding.
Opnieuw viel ons op hoe schoon het eenvoudige hutje was en hoe zorgvuldig de mensen hier omgaan met het water wat nu rechtstreeks naar hun hutjes wordt geleid.We reden hierna samen met Cesar van Adicay naar de bron van Nuevo Palin waar op het moment dat wij er aankwamen wel 20 mannen aan het werk waren bij de opvangtank voor de nieuwe waterleiding.
De bron ligt op 6 km van het dorp en de vrouwen moeten deze weg 3 x per dag ondernemen om water te halen. Een snel rekensommetje leert dat ze dus per dag 36 km lopen en de helft daarvan met 10 liter water op hun hoofd.
Hierna werden we verwacht in Nuevo Palin zelf, waar de vrouwen en kinderen al verzameld waren bij het schooltje. De mannen kwamen even later.
Opnieuw werden woorden van grote dank tot ons gericht en werd er gebeden.
Samen met al de dorpelingen aten we de maaltijd die de vrouwen hadden bereid terwijl de zon langzaam achter de bergen verdween in dit prachtige landschap op deze weer heel bijzondere dag.

Cheque voor Sillab

Op 25 januari mochten we op Finca El Volcan een cheque overhandigen van 3.145,78 euro aan Yvonne van Naru en Ana Cal Choc van Adicay.
Dit geld was in december 2010 opgehaald door de Soroptimisten van Club De Kop van Overijssel (waarvan ikzelf ook lid ben).
Met Eleveld Wijnen hadden we een keur aan uitstekende wijnen geselecteerd en deze aan de man gebracht. Doordat Bert en Ginette Eleveld ons een fikse korting gaven op de wijn en doordat er een bedrag op elke verkochte doos werd gezet, kwamen we tot dit mooie resultaat.
Ana en Yvonne waren dan ook blij verrast met dit bedrag.
Het wordt besteed aan onderwijs en instructie aan de bewoners van Sillab, een Mayagemeenschap die diep in het dal ligt bij Finca El Volcan.
De vrouwen hebben er via een andere donatie zogenaamde pila´s - wasplaatsen gekregen maar weten niet goed hoe ze hiermee om moeten gaan.
De staf van Adicay gaat in een 6 maanden durend programma de mensen hierin bijscholen ook op het gebied van algehele hygiene, het omgaan met afval enz.
De volgende dag hadden we graag zelf Sillab bezocht, maar het had 's nachts enorm geregend (het is hier niet voor niks zo groen) en het was niet verantwoord om de afdaling over het zeer slechte, hobbelige en smalle keienpad te maken langs de vaak steile afgronden.
Misschien dat we eind maart, als we weer hier komen nog de kans hebben om Sillab te bezoeken.
Soroptimisten, nogmaals dank !

Ineke de Smidt

Nieuw project: Nuevo Palin.

Onze volgende stop en onze volgende stap: Nuevo Palin . Hier werden we al verwacht. Het ontvangstcomité stond klaar en de rest van het dorpje werd letterlijk en figuurlijk opgetrommeld door het slaan van een steen op een stuk ijzer wat daarvoor is opgehangen.
Via een zandpaadje omhoog liepen we, vergezeld door vele dorpelingen, naar een van de huisjes die geen water hadden doordat het systeem gewoon niet goed of nauwelijks functioneert.
De vrouwen moeten 45 minuten lopen, enkele reis om water te halen uit de bron en dat een keer of 4- 5 per dag. Ga er maar aan staan. 10 liter oftewel 10 kg dragen op je hoofd, kind op je rug en dan op teenslippers of sommigen op blote voeten over de glibberige, steile paadjes.
We realiseren ons in ons rijke Westen absoluut niet hoe rijk we eigenlijk zijn. Water uit de kraan, een warme douche, een knop voor de verwarming en een wasmachine en droger voor de was. Hier word je geconfronteerd met de situatie zoals die bij ons 100 jaar geleden was. Ik heb bewondering voor de mensen die hier wonen.
Hierna hadden we een meeting in de school. Joachim, de schoolmeester die 40 kinderen van alle niveau´s les geeft, is de trekker van dit project.
Door extra inspanningen van menigeen hebben we als Ayuda Maya een startkapitaal zodat we hen het goede bericht konden melden dat we al heel snel kunnen starten met de aanleg van hun waterleiding, waardoor evenals in San Nicolas kindersterfte, diarree en ziektes snel zullen afnemen. Uiteraard is dit slechts een begin en moeten we nog flink aan de bak om dit totale project te kunnen financieren.
Na Joachim, nam een andere man het woord, misschien een priester of zo, want hij riep gelijk op tot een gebed van dankbaarheid. Water betekent leven, waren zijn woorden.
Het was een heel bijzonder moment om dit mee te mogen maken. Al die mensen met gesloten ogen, hardop biddend en het woord Batioz, wat Dank je wel betekent hoorden we talloze malen.
Roberto van Adicay, de organisatie die het project uitvoert sprak de mannen van het dorp toe aangezien zij aan het project van hun eigen dorp mee gaan werken.
Uiteindelijk stond er nog een ´feestmaaltijd´ klaar in een van de huisjes als teken van dankbaarheid.
De haan die dit feestmaal overleefd had maakte een vreugdedansje op het bed.
Eind maart bezoeken we dit project opnieuw om de voortgang te bekijken en dan hebben we met Adicay overleg over de voortgang.

Bezoek aan San Nicolas, een blij dorp.

Het voelt al vertrouwd aan om hier te komen samen met Yvonne Sinclair van Narú.
En natuurlijk zijn we razend benieuwd naar de veranderingen nu er 123 kranen voor de huisjes staan.
Al direct interviewden we een vrouw in haar hutje die bij de kraan de was deed. Roberto vroeg haar in het q´eqchi wat de kraan met schoon water voor haar deur voor effect had op haar leven. Het belangrijkste voor haar was dat ze niet meer zo moe was en dat was een grote verbetering voor haar. Voorheen moest ze 5 x , ja je leest het goed vijf keer op een dag met haar 4 kinderen water gaan halen. Een half uur heen en een half uur terug (met 10 liter water op je hoofd).
De kinderen hadden ook minder diarree en dat is natuurlijk logisch want er kwam nu kraakhelder water uit de kraan. Het is ook fijn om het hier met eigen ogen te zien.
Met Arturo en Roberto gingen we verder, eerst naar het schooltje waar Yvonne al jaren bezig is om een klaslokaal extra te laten bouwen. Het wil maar niet opschieten; er is altijd wel wat, maar het einde komt in zicht en het zal niet lang meer duren voordat het klaar is.
Hierna interviewden we nog twee vrouwen. En eigenlijk hetzelfde verhaal. Allemaal positieve berichten en blije gezichten.
De laatste was de moeder van Jorge, de doofstomme jongen die we vorig jaar meer dood dan levend aantroffen. Hij is doofstom en bleek vorig jaar een leveraandoening te hebben waardoor hij er heel geel uitzag. Doordat Yvonne en Dave persoonlijk zijn medicijnen en speciale dieet hebben betaald is hij nu weer bruin en is weer springlevend en een blij kind.
Het huisje waarin Jorge woont met 6 anderen is kraakhelder, de vloer aangeveegd, de kleren netjes opgevouwen in de kast; de moeder vertelde dat een bijkomend voordeel van water voor de deur is dat de kinderen nu gemakkelijker gewassen kunnen worden. Iets waarbij we zelf nooit hebben stilgestaan.
Als dank kregen we allen een trosje bananen van het weinige wat zij hebben.
Wij namen hartelijk afscheid, nadat ik zelf mijn flesje gevuld heb bij een van de kranen (tenslotte heb ik toch ook het laboratoriumrapport gelezen en kan het met een gerust hart drinken). Op naar onze volgende stop, tevens nieuw project: Nuevo Palin dat ligt op een kwartiertje rijden van San Nicolas.